Ey Zeyneb!
Ey damaklarda, amaçlar için, Ali&nin dili!
Kendi halkına söyle!
Ey kadın!
Ey mertlere, cesurlara bu sıfatları öğreten!
Senin aşk ve derdini can ve gönüllerinde duyanlar sana muhtaçtırlar. Hem de
her zamankinden çok...
Bu eski ve yeni sömürünün, bozulmuş gelenek ve kurumların, modernist
ilericilerin oyuncağı olanları;
Bir şehrin başındaki güçlü feryadın gibi bir feryatla,
Kasvet ve vahşet şehrini,
-ki şehri onunla ezmiştin-
bir sarayın temellerini,
-saltanat ve cinayetin sarayını sallamış, titretmişsin!
karıştır, sinirlendir, canlandır! Tâ ki
kendi kendilerine canlanıp sinirlenerek, etraflarını saran örümcek ağı
perdelerini yırtıp parçalayabilsinler.
Tâ ki bu kötü ve yıkıcı tufanın çağdaş biçimine karşın, durmayı
öğrensinler!
Bu korkunç ve tehlikeli makinayı,
-ki bu onlardan, insanlardan- yeni oyuncaklar yapmak için, sonra yeni
sömürü düzeni kurmak, modern uyutmalar için, başıboş günleri artırmak için,
sermayedarların piyasaya sunduklarını ihtirasla yutabilmek için,
burjuvazinin zevk verici yoğun hevesleri için, ruhsuz yeni soyluluğun daha
ilginç görünümü olan yalnızlık, tecrid ve unutulmuşluğu için müreffeh
toplumu hedefleyen bomboş bir yaşamla uğraşmak için yapılmıştır- kırıp
parçalasınlar!!
Ve kendilerini eskinin saygın köleliğinden, yeninin saygın piyasasından senin mesajının parıltılarıyla- kurtarsınlar!
Ey amaçta Alinin dili!
Ey Huseynin mesajı gönül ve beyninde olan.
Ey Kerbeladan gelerek şehitlerin mesajını, tüm cellat ve canilerin
baskılarına rağmen tarihin kulağına ulaştıran!
Ey Zeyneb!
Bize söyle !
Başınızdan geçeni söyleme!
O kan kırmızısı çölde ne gördüğünü söyleme!
Orada, cinayetlerin ulaştığı doruk noktasını da söyleme!
O günün acısından sonra, Fıratın kenarında, [img]http://www.sondin.com/images/smiley/Celil.gif[/img]ın insanı melekleri
niçin secde ettirdiğini de söyleme!
Ve Fırat sahilindeki gösteriyi ve durumu da söyleme!
Evet, Zeyneb!
Düşmanlarının ne yaptığını da , dostlarının tavrını da söyleme!
Evet, ey Huseynî devrimin mesajı!
Biz biliyoruz,
Biz, hepimiz, işitmişiz.
Senin Kerbela ve şehidler mesajını dürüstçe ulaştırdığını biliyoruz.
Sen kendi varlığında söz üreten bir şehidsin!
Tıpkı damla damla kanıyla söz söyleyen şehid kardeşin gibisin sen
Fakat söyle ey bacı!
De ki ne yapalım?
Bir an bak ki biz ne çekiyoruz?
Kulağını bir anlık bize ver ki, kendi isteklerimizi sana ulaştıralım
Ey sevgili ve güçlü bacımız!
Ey kardeşinin emin ulağı!
Kerbeladan gelerek tarih süresince tüm nesillere şehidlerin mesajını
ulaştıransın!
Sen şehidliğin kıpkırmızı bahçelerinde yeni açılmış güllerin kokusunu can
ve elbisesinde taşıyansın.
Ey Alinin kızı!
Ey esirler kervanının komutanı!
Bizi de bu kafilenin izinde kendine ulaştır!
Ey Huseyn!
Seninle ne söyleşelim?
O korkunç, fırtınalı, girdaplı ve karanlık gecede yol lambasının ışığı!
Ey kurtuluş gemisi!
Ey her zamana yayılan, her nesle ulaşan, kıyama hazır her zeminde kanı
hatırlanan, her elverişli tohumu toprağın altında açan ve yeşeren, her susuz
çiçeği kanıyla, yaprak, hayat ve canlılığa kavuşturan!
Ey şehadetin büyük üstadı!
Bizim de bu karanlık ve ümidsiz gecemize bir şimşek çak!
Bizim kurumuş, yarı ölü halimize bir damla kanını yay! Bizim bu soğuk ve
donmuş kışımıza, o çöl kıyamındaki ateşinden bir kor bağışla!
Ey aşıklarını siyah ölümden kurtarmak için kırmızı ölümü seçen!
Sen, her damla kanınla halka hayat ve dirilik verirsin. Tarihi
hareketlendirirsin. Çağın donuk, ölü bedenini ısıtırsın ve bu coşkuyla
dirilik, aşk ve ünid saçarsın.
İmanımızın, halkımızın, tarihimizin ve de zamanımızın bedeni;
sana ve senin kanına muhtaçtır.
"Gözlerin incecik bir örtü ile hala kapalı. Ama ruhun sonuna kadar açık. Duygularının derinliğini görüyorsun zarif bir örtü ile örtülü gözlerinle ama açık olan kalbinle. Kalbin gözlerini açmış sonuna kadar. Ne kadar sessizsin ama ne kadar çok ses var içinde. Kalbindeki duyguların sesini duyuyorsun. Kalbin ne kadar sevildiğini hissediyor. Değerli olduğunu hissediyor kalbin. Dinliyor musun? Duyuyor musun?
Karşılığını vermek istemez misin? Bunu farketmen ilk karşılık vermendir. Onun seni sevdiğini farkedip bunu kalbinin en derin ve özel köşesinde tutmak istiyorsun. Hiç unutmak istemiyorsun bunu. Ona teşekkür ediyorsun. "
"Kalbin açıkken artık kendini ve kainatı daha derinden seyredebilirsin. Kalbini açmak için ise önce örtünmelisin."
Ey damaklarda, amaçlar için, Ali&nin dili!
Kendi halkına söyle!
Ey kadın!
Ey mertlere, cesurlara bu sıfatları öğreten!
Senin aşk ve derdini can ve gönüllerinde duyanlar sana muhtaçtırlar. Hem de
her zamankinden çok...
Bu eski ve yeni sömürünün, bozulmuş gelenek ve kurumların, modernist
ilericilerin oyuncağı olanları;
Bir şehrin başındaki güçlü feryadın gibi bir feryatla,
Kasvet ve vahşet şehrini,
-ki şehri onunla ezmiştin-
bir sarayın temellerini,
-saltanat ve cinayetin sarayını sallamış, titretmişsin!
karıştır, sinirlendir, canlandır! Tâ ki
kendi kendilerine canlanıp sinirlenerek, etraflarını saran örümcek ağı
perdelerini yırtıp parçalayabilsinler.
Tâ ki bu kötü ve yıkıcı tufanın çağdaş biçimine karşın, durmayı
öğrensinler!
Bu korkunç ve tehlikeli makinayı,
-ki bu onlardan, insanlardan- yeni oyuncaklar yapmak için, sonra yeni
sömürü düzeni kurmak, modern uyutmalar için, başıboş günleri artırmak için,
sermayedarların piyasaya sunduklarını ihtirasla yutabilmek için,
burjuvazinin zevk verici yoğun hevesleri için, ruhsuz yeni soyluluğun daha
ilginç görünümü olan yalnızlık, tecrid ve unutulmuşluğu için müreffeh
toplumu hedefleyen bomboş bir yaşamla uğraşmak için yapılmıştır- kırıp
parçalasınlar!!
Ve kendilerini eskinin saygın köleliğinden, yeninin saygın piyasasından senin mesajının parıltılarıyla- kurtarsınlar!
Ey amaçta Alinin dili!
Ey Huseynin mesajı gönül ve beyninde olan.
Ey Kerbeladan gelerek şehitlerin mesajını, tüm cellat ve canilerin
baskılarına rağmen tarihin kulağına ulaştıran!
Ey Zeyneb!
Bize söyle !
Başınızdan geçeni söyleme!
O kan kırmızısı çölde ne gördüğünü söyleme!
Orada, cinayetlerin ulaştığı doruk noktasını da söyleme!
O günün acısından sonra, Fıratın kenarında, [img]http://www.sondin.com/images/smiley/Celil.gif[/img]ın insanı melekleri
niçin secde ettirdiğini de söyleme!
Ve Fırat sahilindeki gösteriyi ve durumu da söyleme!
Evet, Zeyneb!
Düşmanlarının ne yaptığını da , dostlarının tavrını da söyleme!
Evet, ey Huseynî devrimin mesajı!
Biz biliyoruz,
Biz, hepimiz, işitmişiz.
Senin Kerbela ve şehidler mesajını dürüstçe ulaştırdığını biliyoruz.
Sen kendi varlığında söz üreten bir şehidsin!
Tıpkı damla damla kanıyla söz söyleyen şehid kardeşin gibisin sen
Fakat söyle ey bacı!
De ki ne yapalım?
Bir an bak ki biz ne çekiyoruz?
Kulağını bir anlık bize ver ki, kendi isteklerimizi sana ulaştıralım
Ey sevgili ve güçlü bacımız!
Ey kardeşinin emin ulağı!
Kerbeladan gelerek tarih süresince tüm nesillere şehidlerin mesajını
ulaştıransın!
Sen şehidliğin kıpkırmızı bahçelerinde yeni açılmış güllerin kokusunu can
ve elbisesinde taşıyansın.
Ey Alinin kızı!
Ey esirler kervanının komutanı!
Bizi de bu kafilenin izinde kendine ulaştır!
Ey Huseyn!
Seninle ne söyleşelim?
O korkunç, fırtınalı, girdaplı ve karanlık gecede yol lambasının ışığı!
Ey kurtuluş gemisi!
Ey her zamana yayılan, her nesle ulaşan, kıyama hazır her zeminde kanı
hatırlanan, her elverişli tohumu toprağın altında açan ve yeşeren, her susuz
çiçeği kanıyla, yaprak, hayat ve canlılığa kavuşturan!
Ey şehadetin büyük üstadı!
Bizim de bu karanlık ve ümidsiz gecemize bir şimşek çak!
Bizim kurumuş, yarı ölü halimize bir damla kanını yay! Bizim bu soğuk ve
donmuş kışımıza, o çöl kıyamındaki ateşinden bir kor bağışla!
Ey aşıklarını siyah ölümden kurtarmak için kırmızı ölümü seçen!
Sen, her damla kanınla halka hayat ve dirilik verirsin. Tarihi
hareketlendirirsin. Çağın donuk, ölü bedenini ısıtırsın ve bu coşkuyla
dirilik, aşk ve ünid saçarsın.
İmanımızın, halkımızın, tarihimizin ve de zamanımızın bedeni;
sana ve senin kanına muhtaçtır.
"Gözlerin incecik bir örtü ile hala kapalı. Ama ruhun sonuna kadar açık. Duygularının derinliğini görüyorsun zarif bir örtü ile örtülü gözlerinle ama açık olan kalbinle. Kalbin gözlerini açmış sonuna kadar. Ne kadar sessizsin ama ne kadar çok ses var içinde. Kalbindeki duyguların sesini duyuyorsun. Kalbin ne kadar sevildiğini hissediyor. Değerli olduğunu hissediyor kalbin. Dinliyor musun? Duyuyor musun?
Karşılığını vermek istemez misin? Bunu farketmen ilk karşılık vermendir. Onun seni sevdiğini farkedip bunu kalbinin en derin ve özel köşesinde tutmak istiyorsun. Hiç unutmak istemiyorsun bunu. Ona teşekkür ediyorsun. "
"Kalbin açıkken artık kendini ve kainatı daha derinden seyredebilirsin. Kalbini açmak için ise önce örtünmelisin."
